آنچه گذشت ...

کیانم ، قند عسل مامان

چون که شما امروز خیلی پسر خوبی هستی و آروم خوابیدی و به مامان فرصت نفس کشیدن دادی

اومدم اینجا تا از تو بنویسم ، از اتفاقایی که افتاد و نتونستم یادداشت کنم

عزیز دلم تو بهترین پسر دنیایی

چون از وقتی شیر کمکی و شروع کردم خیلی آروم و مهربون شدی و معلومه که بی قراری هات واسه این بود که با شیر مامان سیر نمیشدی و گرسنگی باعث گریه هات بود

الهی مامان قربونت بره نمیدونی چقدر ناراحت شدم وقتی فهمیدم که یک ماه گرسنگی کشیدی و میخواستی با گریه هات با زبون بی زبونی حالیمون کنی که گرسنه ایی ...

حالا که شیر کمکی میخوری و وزن اضافه کردی نمیدونی چقدر ماه تر شدی . تپلی و خوشگل با لپایی نرم و خوشمزه

مطلب دومی که میخوام بگم خنده های شیرییییییییییینته که تازگیا یاد گرفتی و هر روز صبح با اون نگاه قشنگت موقع شیر خوردن یا وقتی سیر میشی تحویل مامان میدی و تموم خستگیای شب بیداریام از تنم در میره و اول صبح پراز انرژی میشم

مطلب سوم اینکه خیلی دوست داری که قنداقت کنیم و بخوابی...آخه قربون اون دستای نازت برم چرا اینقدر تکونشون میدی که خودتم از خواب بپری جیگر طلای من ؟اما با اینکه دستات صاف میکنم و محکم میبندم بازم اون زیر زور زورکی میاری بالا و میذاری رو شیکمت اعلا حضرت من...بخواب گلم ، بخواب...

و آخر اینکه هفته پیش سه شنبه یعنی وقتی ٤٣ روزه بودی اولین مسافرتت و رفتی...

باهم دیگه رفتیم پیش مامانی مریم و دایی علی کوچولو که خیلی دلشون برات تنگ شده بود و چون بهشون نگفته بودیم کللللی سورپرایز شدن و کیف کردن و تو رو از بغلشون زمین نمیذاشتن...و فردای اون روز تو رو برم خونه آقا جون خودم(بابای بابام) که تو اولین نتیجه ش میشی...

و روز بعدش رفتیم خونه مامان بزرگم (مامان مامانم).تو شیطون بلا کلی مهمونی رفتی و گشت و گذار کردی فندق من

خلاصه اینکه ٤ روز پیش مامانی مریم موندیم و بعد بابایی هم اومد پیشمون و جمعه شب باهم برگشتیم خونه

زبونت و ببر تو آتیشپاره ، میدونم بهت خوش گذشته چون تا میخواد صدات در بیاد همه میگن جااااااااااننننننممممممم

از بس که گلی همه دوستت دارن

اما یادت باشه از همه بیشتر و بیشتر فقط مامان و بابا دوستت دارن

ا